آزمون ها و تست های مختلفی برای تشخیص افسردگی وجود دارد. اما برخی از تست ها و آزمایش ها مواری جامعی برای تشحیص این اختال اشای در بانوان و آقایان است. پرسشنامه افسردگی بک (BDI) به طور گسترده ای برای غربالگری افسردگی و اندازه گیری تظاهرات رفتاری و شدت افسردگی استفاده می شود. BDI برای سنین 13 تا 80 سال قابل استفاده است. همچنین سایر آزمایش ها و تست هایی که ممکن است برای شناسایی و درمان افسردگی تجویز شود را در ادامه مقاله ذکر کردیم.
آزمایش هایی که برای تشخیص افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد کدام است؟
تشخیص افسردگی عموما بر اساس تاریخچه بالینی، مصاحبه با بیمار و ارزیابی علامت‌ها و علائم افسردگی توسط پزشک انجام می‌شود. هرچند در برخی موارد، آزمایش‌های تکمیلی ممکن است برای روشن شدن بیشتر در خصوص وضعیت افسردگی مورد استفاده قرار گیرند. در ادامه، تعدادی از آزمایشات معمول برای افسردگی را ذکر می‌کنم:
- آزمایش های خون: آزمایش های خون می‌توانند شامل آزمون‌های بیوشیمیایی مرتبط با سطح هورمون‌ها و نشانگرهای بیوشیمیایی مرتبط با افسردگی مانند سطح سرمی هورمون های تیروئید، سطح ویتامین D و سطح هورمون استرس (کورتیزول) باشد. این آزمایش‌ها به منظور بررسی عوامل فیزیولوژیکی مرتبط با افسردگی انجام می‌شوند.
- آزمایش های هورمونی: اندازه‌گیری سطح هورمون‌هایی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین می‌تواند در تشخیص افسردگی مفید باشد. این آزمایش‌ها معمولاً توسط متخصصین علوم آزمایشگاهی یا روانپزشکان انجام می‌شوند.
- آزمایش های تصویربرداری مغزی: تکنیک‌های تصویربرداری مغزی مانند اس‌تی‌ای (MRI)، اس‌تی‌ای (CT) و پوزیترون امیژن توموگرافی (PET) می‌توانند در تشخیص افسردگی مورد استفاده قرار گیرند. این آزمایش‌ها به منظور بررسی تغییرات ساختاری و فعالیت مغزی ممکن است انجام شوند.
تست های تشخیص افسردگی شامل چه مواردی هستند؟
تشخیص افسردگی عموماً بر اساس تاریخچه بالینی، مصاحبه با بیمار و ارزیابی علامت‌ها و علائم افسردگی توسط پزشک انجام می‌شود. در ادامه، تعدادی از تست‌ها و ابزارهای ارزیابی رایج برای تشخیص افسردگی ذکر می‌شوند:
مصاحبه بالینی: پزشک یا متخصص روانپزشک با بیمار مصاحبه می‌کند تا اطلاعاتی درباره علائم، تاریخچه بالینی و عوامل مرتبط با افسردگی بدست آورد.
پرسشنامه افسردگی بک: این پرسشنامه شامل سوالاتی است که به بررسی شدت و وجود علائم افسردگی می‌پردازد. پاسخ‌های بیمار بر اساس مقیاس مشخصی ارزیابی و امتیازدهی می‌شوند.
مقیاس افسردگی همیلتون (Hamilton Depression Rating Scale): این مقیاس با توجه به پاسخ‌های بیمار به سوالات مختلف، شدت علائم افسردگی را ارزیابی می‌کند.
مقیاس افسردگی بیکس (Beck Depression Inventory): این مقیاس از طریق پرسش‌هایی که به احساسات، تفکرات و رفتارهای مرتبط با افسردگی می‌پردازد، شدت افسردگی را اندازه‌گیری می‌کند.
مقیاس افسردگی زارات (Zung Self-Rating Depression Scale): این مقیاس به بیمار اجازه می‌دهد خودش را در مقابل علائم افسردگی ارزیابی کند و شدت آن را اعلام کند.
مقیاس افسردگی مادرز و ویلیامز (Edinburgh Postnatal Depression Scale): این مقیاس برای تشخیص افسردگی پس از زایمان (افسردگی پس از زایمان) استفاده می‌شود و سوالاتی درباره علائم افسردگی در زنان باردار و پس از زایمان را شامل می‌شود.
سخن آخر
مهم است بدانید که هیچ یک از این آزمایش‌ها به تنهایی قادر به تشخیص افسردگی نیستند و نتیجه آن‌ها باید همراه با ارزیابی تاریخچه بالینی و مصاحبه با بیمار تفسیر شود. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب افسردگی، مشاوره و مراجعه به یک پزشک روانپزشک یا توصیه پزشک خودتان بهترین گزینه است.